Welkom terug

demamavanliamEen reactie plaatsen

Heel triest vind ik het om dit te moeten concluderen, maar het is een feit, Liam, dat mensen over het algemeen niet op een normale manier omkunnen met het verdriet van een andere persoon. Op de werkvloer wordt dit nog het meest onderstreept. Als ik op vakantie ben geweest, dan is het heel normaal dat ik bij mijn terugkomst van talloze collega’s de vraag krijg hoe het geweest is en of ik mooi weer heb gehad. Ben ik ziek geweest dan zullen ze me vragen of ik al helemaal hersteld ben en welk virus er mij geveld had. Aan collega-mama’s die terugkwamen uit zwangerschapsverlof werd oneindig veel keer gevraagd hoe het allemaal verlopen is en hoe hun baby’tje het nu stelt. Dit gebeurt allemaal heel natuurlijk, en zonder dat iemand hier bewust over nadenkt. Een collega was er een bepaalde periode niet, dus bij zijn terugkomst geef je hem een gemoedelijke welkom terug met een kleine babbel erbij. Normaal, toch?Lees meer »

Eeuwig gemis

demamavanliam1 reactie

Na jouw stilgeboorte heeft het een tijdje geduurd tot het echt tot me doorgedrongen is dat jij er werkelijk niet meer was. Toen ik ’s morgens wakker werd beleefde ik eerst nog enkele onschuldige seconden waarin ik nog niet besefte wat voor een golf van verdriet dadelijk over me heen zou gaan. Ook als ik overdag eventjes met iets anders bezig was, kon het me overkomen dat ik een paar seconden vergeten was dat mijn leven een hel geworden was. Het plotse besef dat jij gestorven was en ik je nooit meer gingen kunnen vasthouden, Liam, was telkens hartverscheurend.Lees meer »