Sinds dat ik jouw mama geworden ben, Liam, wist ik heel zeker dat ik mama wou zijn van meerdere kindjes. Ook al ben jij stilgeboren, toch was dit nog altijd het mooiste moment van mijn leven. Het feit dat het zo hard pijn doet dat ik je niet mee naar huis kon nemen, dat ik hier nu aan het bloggen ben in plaats van voor jou te kunnen zorgen, vloeit voort uit de liefde die ik voor jou voel. En je kan pas iemand zo hard missen als je hem eerst liefhebt.Lees meer »
Warboel aan emoties
Opnieuw zwanger zijn nadat jij op het einde nog in mijn buik gestorven bent, brengt heel wat emoties met zich mee. Eerst was er de overtuiging dat ik weer een miskraam zou hebben. Bij elk toiletbezoek verwachtte ik mij aan bloed, probeerde ik mezelf al op voorhand te troosten omdat ik zeker wist dat ik […]