Het is weer eventjes geleden dat ik hier nog iets neergeschreven heb, Liam. Het is zeker niet omdat ik minder met jou bezig ben geweest of omdat ik niets te vertellen had. Soms is het nu eenmaal makkelijker om me gewoon te laten meeslepen in de stroom van het dagelijks leven, dan de energie te […]
Nog steeds gaan mijn gedachten op een dag heel vaak uit naar jou., Liam Het maakt niet uit waarmee ik bezig ben, ontelbare keren denk ik gewoon aan jou. Als ik op het werk ben, is het misschien een of andere conversatie die me aan je doet denken. Een collega die bijvoorbeeld iets over zijn […]
Het is alweer een tijd geleden dat ik hier nog iets neergeschreven heb, Liam. Tijd. De tijd doet vreemde dingen sinds jij er niet meer bent. Het is de tijd die ons verder duwt in ons leven. Of we nu willen of niet, de tijd tikt maar verder. Zo is het ineens al een jaar […]
Blijkbaar hield ik er als klein kindje al van om veel te slapen. Ik gaf zelf aan dat ik moe was en je opa en oma hoefden me toen gewoon in mijn bedje te leggen en ik was vertrokken. In slaap vallen was vroeger dus nooit een probleem voor mij, als het al eens wat […]
Enkele dagen nadat je geboren bent, Liam, hebben we je lichaampje begraven op het kerkhof op wandelafstand van ons huis. Je begrafenis was het enige wat ons op dat moment nog restte om te doen voor jou. Gelukkig werd alles geregeld door een hele vriendelijke en professionele begrafenisonderneemster. Zij had alles tot in de puntjes […]
Er wordt nogal eens vanuit gegaan dat de pijn die gepaard gaat met het verlies van een kindje erger wordt naargelang dat kindje ouder geworden is. Zo heb ik al een vriendin horen vertellen over een miskraam in haar familie, terwijl het dan eigenlijk ging over het verlies van een kindje na 5 maanden zwangerschap. […]
Op 4 november was het zover, Liam, toen werd je ’s morgens officieel grote broer! Je kleine zusje Emilia is letterlijk erg klein, met maar 2,6 kg kwam ze al wenend op deze wereld. Maar je hoeft je geen zorgen te maken, ook al is ze nog klein, het is duidelijk dat ze heel sterk […]
Eigenlijk denk ik niet dat er voortekens kunnen bestaan. Ik geloof niet dat iedereen zijn leven al op voorhand uitgestippeld is, en dat je bepaalde gebeurtenissen in de toekomst kan voelen aankomen. Zo een voorgevoel of voorteken is in mijn ogen gewoon een toevalstreffer die dan uiteindelijk waar blijkt te zijn. Maar als ik natuurlijk […]
Nadat we jou verloren zijn en ik nu opnieuw zwanger ben, voel ik mij vaak alsof ik terechtgekomen ben in niemandsland. Een plaats waar niemand ooit hoort te zijn, een plaats die zelfs niet hoort te bestaan, die enkel gecreëerd werd door een fout in het systeem en waar nu iemand uitzonderlijk en per ongeluk […]
Opnieuw zwanger zijn nadat jij op het einde nog in mijn buik gestorven bent, brengt heel wat emoties met zich mee. Eerst was er de overtuiging dat ik weer een miskraam zou hebben. Bij elk toiletbezoek verwachtte ik mij aan bloed, probeerde ik mezelf al op voorhand te troosten omdat ik zeker wist dat ik […]
