Het is weer eventjes geleden dat ik hier nog iets neergeschreven heb, Liam. Het is zeker niet omdat ik minder met jou bezig ben geweest of omdat ik niets te vertellen had. Soms is het nu eenmaal makkelijker om me gewoon te laten meeslepen in de stroom van het dagelijks leven, dan de energie te […]

Op 4 november was het zover, Liam, toen werd je ’s morgens officieel grote broer! Je kleine zusje Emilia is letterlijk erg klein, met maar 2,6 kg kwam ze al wenend op deze wereld. Maar je hoeft je geen zorgen te maken, ook al is ze nog klein, het is duidelijk dat ze heel sterk […]

Eigenlijk denk ik niet dat er voortekens kunnen bestaan. Ik geloof niet dat iedereen zijn leven al op voorhand uitgestippeld is, en dat je bepaalde gebeurtenissen in de toekomst kan voelen aankomen. Zo een voorgevoel of voorteken is in mijn ogen gewoon een toevalstreffer die dan uiteindelijk waar blijkt te zijn. Maar als ik natuurlijk […]

Nadat we jou verloren zijn en ik nu opnieuw zwanger ben, voel ik mij vaak alsof ik terechtgekomen ben in niemandsland. Een plaats waar niemand ooit hoort te zijn, een plaats die zelfs niet hoort te bestaan, die enkel gecreëerd werd door een fout in het systeem en waar nu iemand uitzonderlijk en per ongeluk […]

Opnieuw zwanger zijn nadat jij op het einde nog in mijn buik gestorven bent, brengt heel wat emoties met zich mee. Eerst was er de overtuiging dat ik weer een miskraam zou hebben. Bij elk toiletbezoek verwachtte ik mij aan bloed, probeerde ik mezelf al op voorhand te troosten omdat ik zeker wist dat ik […]