Blijkbaar hield ik er als klein kindje al van om veel te slapen. Ik gaf zelf aan dat ik moe was en je opa en oma hoefden me toen gewoon in mijn bedje te leggen en ik was vertrokken. In slaap vallen was vroeger dus nooit een probleem voor mij, als het al eens wat minder ging, hoefde ik er maar een boek bij te nemen en enkele bladzijden later was ik gegarandeerd in dromenland.

Maar dan was er die eerste nacht zonder jou. Ik was ontzettend moe, de nacht ervoor was jij geboren en hadden we helemaal niets geslapen, toch lukte het me absoluut niet om de slaap te vatten. Ik had toen maar televisie opgezet op een kanaal waar ze telkens het nieuws van de dag opnieuw heruitzonden. Ook al heb ik het meerdere malen gezien, er is me enkel nog bijgebleven dat toen de verloving van Prins Harry en Meghan werd aangekondigd. En natuurlijk dat gevoel dat ik niet kon begrijpen hoe de wereld zomaar kon verder draaien, alsof er niets gebeurd was, terwijl ónze wereld net helemaal verwoest was.

Die eerste weken zonder jou gingen gepaard met heel wat slapeloze nachten en de weinige uurtjes slaap af en toe waren altijd erg onrustig. In mijn dromen was ik vaak een of ander voorwerp kwijtgeraakt of liep ik verloren in een groot bos. Jouw papa had vaak echte nachtmerries waardoor hij op de duur niet meer in slaap wou vallen. Ik was anders, ik wou juist wel slapen. Eventjes pauze van al die pijn die ik overdag voelde. Maar ook omdat ik stiekem hoopte over jou te dromen. Voor het slapengaan bekeek ik jouw foto’s, wenste ik je slaapwel en beeldde ik me in dat je gewoon naast mij lag, zoals het had moeten zijn. Maar het hielp niet, jij kwam nooit voor in mijn dromen. Zelfs slapend kon ik er niet om heen dat je er niet meer was.

Toen het slapen weer in de goeie richting begon te gaan, hadden we ontdekt dat je zusje in mijn buik aan het groeien was. Toen ging het natuurlijk weer naar af. Hoe ronder mijn buik, des te meer gepieker ’s nachts. Na haar geboorte volgden er ook heel wat slapeloze nachten, deze keer kwam dat gelukkig doordat zij er nog steeds was en om onze aandacht vroeg. Het is nog maar recent dat ze goed door heeft dat nachten bedoeld zijn om te slapen en dat ik ook weer een aantal opeenvolgende uren mijn ogen kan dichtdoen.

Nog steeds kijk ik elke avond in mijn bed naar jouw foto en wens ik jou slaapwel. De hoop jou tegen te mogen komen in mijn dromen, had ik ondertussen al lang opgegeven. Maar onlangs was het dan eindelijk toch zover. In mijn droom lag je zusje in haar bedje en begon ze honger te krijgen. Ik zei haar dat ze nog eventjes geduld moest hebben want het was eerst nog de beurt aan een knuffel. En die knuffel die kreeg ik van een klein jongetje. Zijn gezichtje kreeg ik niet te zien, maar toen zijn armpjes rond mij gestrengeld zaten en er intens geknepen werd, besefte ik het ineens, Liam. Die knuffel kwam van jou! Je was er eindelijk in geslaagd om in mijn dromen op te dagen. Speciaal om mij een dikke knuffel te komen geven.

Bedankt, jongen, die knuffel heeft mij heel hard deugd gedaan.