Wat als ik de tijd kon terugdraaien en zou weten wat ik nu weet, zou ik je dan hebben kunnen redden, Liam?

Wat als ik dat laatste weekend met jou, in plaats van nog vlug mijn to-do lijst helemaal af te vinken met de allerlaatste voorbereidingen voor jouw komst, gewoon languit op de zetel had blijven liggen en van jouw gezelschap had genoten, zou het een verschil gemaakt hebben?

Wat als de laatste echo van jou, die nu drie dagen eerder was, bijvoorbeeld maar een dag eerder was geweest, zou je dan tekenen vertoond hebben dat er iets grondig mis ging gaan?

Wat als ik die laatste echo (nog) niet had gehad, en niet zo in euforie was geweest omdat de dokter toen zei dat je elk moment ging komen, zou ik me dan meer met jou hebben beziggehouden?

Wat als je het nog een dag langer had kunnen volhouden in mijn buik, zouden ze dan iets gedetecteerd hebben op die al voorziene controle in het ziekenhuis?

Wat als ik op zondagavond tijdens de film door zou gehad hebben dat jouw op dat moment uitblijvende kickjes het signaal voor ons waren om in allerijl naar het ziekenhuis te vliegen, zou je dan nog langer geleefd hebben?

Wat als ik daarna bij onze thuiskomst de bewegingen in mijn buik, waarvan ik nu overtuigd ben dat het eigenlijk mijn allereerste weeën waren, niet verkeerd geïnterpreteerd had, zou je dan nog een kans gemaakt hebben?

Wat als ik, zoals tijdens de zwangerschap van je zus, geobsedeerd was geweest door je bewegingen en minstens drie keer per dag deze geteld had, zou ik dan op tijd aan de alarmbel hebben kunnen trekken?

Wat als we zouden weten waarom je nu eigenlijk zo ineens gestorven bent, zou ik me dan minder schuldig voelen nu?

Wat als…